Właściwie "Forgotten Tears". Odnalazłam ten zespół całkiem niedawno, buszując po YT. Damien ma cudowny głos. Opowiada o prawdziwym bólu, prawdziwych uczuciach, prawdziwych ludziach... Jego piosenki są szczere i piękne. Bez wątpienia jest człowiekiem nadzwyczajnie utalentowanym i chciałabym móc kiedyś spotkać go na żywo.

Tłumaczenie (mojego autorstwa):

(Ona) Otwiera oczy,
Jest zimno.
Próbuje płakać,
Lecz czuje się zbyt staro.
Już kiedyś to przechodziłem.
Kroczę pomiędzy twoimi dłońmi.
Poprzez uścisk przepełniony największą samotnością
Dopóki fusy nie staną się jak eter bańki.

Ustępuję miejsca tylko dla...
Tylko dla towarzysza z przestrzeni wewnątrz tego.
Zmienię pościel dla głupców,
By mogli w nią pluć
I gonić wszystko wśród pewnych wątpliwości
Gdzie wszystkie łzy idą, by zostać zapomniane
I umieścić wszystko, czym się stałem
W miejscu, gdzie to zgnije.

Och, rozerwij i zrzuć to na mnie, kochanie.
Och, rozerwij, rozerwij to i zrzuć to na mnie całego.
A teraz rozmieść to na całym mnie
Na całym mnie.

I zepchnij to w dół.
Tak jak zapałkę
Wypal do końca.

Spójrz, jak świat przemienia się w czerń.
Wtedy mogę cię otulić
Moim grzechem.
Czy mogę cię pocieszyć
Lub pomóc ci się trzymać?
Czy teraz ci lżej?